تاریخ انتشار : ۱۸ تیر ۱۳۹۶
ریگا کوردستان – سرویس اجتماعی
انسان در هر سنی به فراخور انرژی و توانایی هایش برای جلوگیری از فرسوده شدن، نیازمند بروز احساسات خود است. اگر زمینه ها و شرایط بروز احساسات فراهم باشد که سلامت روانی شهروندان تقویت می شود اما در صورت نبود شرایط و امکانات لازم و کافی، انرژی ها هرز می رود و هزینه هایی بعضا نا متناسب و گران را به افراد تحمیل می کند.
در شهر کنگاور که بیکاری در آن موج می زند و سن ازدواج به مانند سایر نقاط ایران بالا رفته است، تنها مکان های تفریحی به چند پارک با تعدادی صندلی در طرح ها و رنگ های متنوع و حداقل امکاناتی برای کودکان خلاصه می شود که البته بعضی از نقاط این فضاها به مکانی دنج برای استعمال انواع مواد مخدر بدل شده است. امکانات تفریحی پارک کوهستان کنگاور چند سالی است که به محاق فراموشی سپرده شده و جوانان بیکار و پرانرژی از آنها برای بالا رفتن استفاده می کنند، کاری که حتی تعمیرکاران دستگاه ها نیز با رعایت موارد کامل ایمنی انجام می دهند.
در کنگاور حدود ١٧هزار موتورسیکلت وجود دارد، وسیله ای که سالانه چندین قربانی می گیرد، و جوانان بیکار و بدون سرگرمی از آن برای تخلیه انرژی جوانی خود استفاده می کنند و در مسیرهای پرخطر مانند ورودی کرماشان به تک چرخ زدن می پردازند.
عدەای که از حداقل های مالی برخوردارند برای شناکردن راه استان همجوار را در پی می گیرند، حال آنکه برای بانوان این حداقل های پوشالی هم وجود ندارد و حتی یک مترمربع فضای مخصوص بانوان نظیر پارک بانوان وجود ندارد. که به موارد فوق باید نبود سینما را نیز افزود.
البته شادی کردن خود نیازمند کسب مهارت لازم نیز می باشد، چرا که سلسله عواملی نظیر نبود امکانات سخت افزاری، ندانستن شیوه شادی کردن و استفاده نکردن از امکانات موجود و نداشتن روحیه تفریح و هنجارهای پوسیده مانع از شادی و نشاط افراد و پوساندن آنها می شود.
مسئولین امر درگیر روزمرگی شغل خود هستند و در مقابل ایده های مولد مقاومتی جانانه می کنند. که در این میان عده ای نیز در چنگال افسردگی، اعتیاد و هنجار شکنی گرفتار می آیند.
بی توجهی به امر شادی در جامعه و زیربناهای آن حیات جمعی را دچار چالش کرده و در سراشیب سقوط قرار می دهد.
مصطفی باقری آشنا – دبیر سرویس اجتماعی
