ریگا کوردستان – سرویس اجتماعی
سری که شایسته سربلندی نیست کلاه‌های تکراری را به‌آسانی می‌پذیرد.
(پندی کوردی در جهت فهم تاریخ)
به گزارش ریگا کوردستان، آگاهی از هویت قومی و تلاش‌های هویت خواهانه عرصه فرهنگ در میان اقلیت‌های مختلف، روزبه‌روز پررنگ‌تر می‌شود و بازنمائی این تلاش‌ها به مدد دسترسی آسان‌تر به رسانه‌های مجازی به‌وضوح قابل مشاهده است. فضایی که برای بسیاری تنها تریبون ممکن می‌باشد.
مزیت این امکان‌های رسانه‌ای بر هیچ‌کس پوشیده نیست اما ضعف‌های آن‌هم غیرقابل انکار است. رسانه‌ای که هرچند به شکستن انحصارات زیادی منجر شده ولی سطحی‌نگری را در قاب و فرم‌های جدید باز توزیع همگانی کرده و منجر به اولویت‌بندی‌های پوپولیستی در سطح نخبگان هم شده، فضائی که بسیار سطحی و هیجانی است به سوژه‌ای برای موج‌سواران سیاسی در عرصه سیاست و مدیریت و در میان فرصت طلبان به‌اصطلاح هویت خواه، تخته‌سیاهی برای نقاشی مارهای قدیم در برابر کسانی که هنوز الفبا عرصه هویت را نیاموخته‌اند، تبدیل‌شده است.
به گفته‌ی فروید، تلاش در حفظ و ادامه سنت‌ها و هویت برای ثبات روانی و احساس امنیت اجتماعی و فردی امری ضروری است و تاریخ ثبت‌شده‌ای به قدمت تاریخ مصر دارد.
هرگونه تلاشی در این زمینه ولو بدون تخصصی خاص از نظر نگارنده امری ارزشمند بوده و قابل احترام است ولی این احترامندی و ارزشمندی با تحت شعاع قرار گرفتن سیاست زدگی کم‌رنگ‌تر شده و با تلاش برای تصاحب به جعل اندوخته‌های فرهنگی دیگران و یا حتی تحقیر دیگری و بالا آوردن تحقیرهای تاریخی بر سر دیگران به بازتولید همان متن سرگردان تاریخی فعلی منجر شده و نه‌تنها فاقد ارزش بلکه شایسته هیچ احترامی نیست و خود یک کلاه دیگر و ناهنجاری فرهنگی محسوب می‌شود!
چند صباحی است که جریانی خاص که ریشه‌ای در تاریخ و هویت لورستان ندارد درصدد فرافکنی برای جهت دادن افکار عمومی لورستان به خارج از این جغرافیا است تا در پناه این عدم توجه به جماعتشان برای خود مخاطب آفرینی کرده و از گذر تفرقه در بین اتینیک های این استان تناقضات خود را پنهان کرده و صاحب احترام و مورد توجه واقع بشوند! البته از روز اول حیات جمعی‌شان نه نیات واقعی‌شان را توانسته پنهان کنند و نه دلایل نطفه بستن تولدشان بر کسی قابل‌چشم‌پوشی بوده است.
در استان لورستانی که لەک ها و لورها زندگی می‌کنند نه تفاوت فرهنگی آن‌ها آن‌چنان زیاد است که مبنای فخرفروشی فرهنگی یکی بر دیگری شود و نه جایگاه اجتماعی و سیاسی یکی بر دیگری برتر است و نه در جایگاه تاریخی ارجحیتی وجود داشته است که درست و نادرست ادامه پیدا کند! لەک ها و لورهای لورستان قرن‌ها با هم زیسته‌اند و دارای نوستالژی و تاریخ مشترک هستند به گونه‌ای که هیچ‌گاه نمی‌توان آن‌ها را از هم جدا کرد.
چرا تحقیر یا انکار؟ همان‌طور که نمی‌شود تحت هر نامی بشود جعل و دروغ را جای واقعیت نشاند!
اما از گذر آسیب‌های دنیای مجازی پنجره‌ای غیر واقعی به نسبت بطن جامعه لورستان ایجادشده است که از آن دریچه به دنبال ترسیمات خیالی خود در عرصه زبان، هویت و تاریخ هستند. دسترسی به فضای مجازی مسبب ایجاد گروهی از فعالان هویتی مجازی در فضائی دور از واقعیات لورستان شده است که بر طبل تحقیر اتینیک دیگر می‌کوبند و شرط رهایی از تحقیرهای تحمیلی بر خود را در انتقال آن به دیگران می‌بینند و صد البته دیگری سازی‌های غیر واقعی.
بُعد دیگر این باطل کوشی‌هایشان انکار است، انکاری که تحت عناوین مجازی الخلقه سابقه‌ی به وجود آمدن آن از انگشتان دست بیشتر نیست و صدالبته پیشینه و طرز تفکر سازندگان و گردانندگان این خیمه‌شب‌بازی‌ها کاملاً روشن است و تلاش آن‌ها آب در هاون کوبیدنی بیش نیست.
هر چه هست ساکنان لورستان تحت هر نامی زندگی کنند یا خود را با هر نامی بنامند تلاش برای جعل آفرینی و خلق عناوین دروغین عده‌ای مجازی زیست و کوشش آن‌ها برای ایجاد تفرقه کاملاً محکوم به ورشکستگی است. دیروز با آهنگ دیس لەک و امروز هم با چاپ بنری شرم‌آور.
پر مسلم است که نان دوقطبی شدن فضای لورستان از خمیر حقارت برآمده و عطر و بوی بیگانه از این نان و این نام‌ها به مشام می‌رسد.
ای پهلوان‌پنبه‌های مجازی پر بدانید که رشته‌ای که از آن ریسمان بافته‌اید مدت‌ها است پنبه شده! و نمد دروغی که بر خود پیچیده‌اید شایسته تنهای لرزانتان است و کلاه‌هایی که از این نمد ساخته‌اید بر خواهد افتاد از سر‌هایتان که سَرِ درگیر شدن با جریانات اصیل تاریخ زاگروس را دارید.
