تاریخ انتشار : 30 ژانویه 2017
ریگا کوردستان – سرویس فرهنگی
چند سالی ست که وزارت آموزش و پرورش تعدادی از دروس تخصصی رشته‌های هنرستانی خود را طی قراردادی به آموزشگاه‌های خصوصی و سازمان فنی و حرفه‌ای واگذار می‌کند تا هم از بار مالی خود بکاهد و هم جبران کمبود نیروی تخصصی خود در رشته‌های فنی را بنماید.
برای نمونه در شهری مانند کنگاور چند هنرستان دخترانه و پسرانه مشمول این طرح اداره کل محترم آموزش‌وپرورش هستند. تا اینجا همه‌چیز علی‌الظاهر سر جای خودش نشسته و مربیانی که بعضاً در دانشگاه نیز تدریس می‌کنند و طرف قرارداد آموزشگاه‌های خصوصی‌اند؛ مشغول به امر تدریس بوده اما هیچ مبلغی هم بابت دستمزد خود دریافت نکرده‌اند. مربیان هفته‌ای دو یا سه روز در هنرستان‌ها برای آموزش دختران دانش‌آموز و در آموزشگاه‌های پسرانه برای آموزش پسران در کلاس‌های درس حضور می‌یابند.
از اوایل مهرماه سازمان فنی و حرفه‌ای اداره کل آموزش و پرورش استان کرمانشاه در تدارک تهیه‌ی قرارداد دروس برون‌سپاری خود است و پس از گذشت نزدیک به پنج ماه هنوز این مهم اسیر بروکراسی اداری است. طی پیگیری‌های هفتگی مربیان، بالاخره در روز پنج‌شنبه، هفتم بهمن‌ماه ١٣٩۵ واحد محترم فنی و حرفه‌ای اداره کل محترم آموزش‌وپرورش استان کرمانشاه حاضر به اعلام غیر رسمی مبلغ کل قرارداد شد، که در اینجا پرده از راز این تأخیر کنار رفت.
مبالغ اعلام شده پس از کسر بیمه‌ای که در حق مربیان (نه امسال و نه حتی طی سال‌های گذشته) واریز نشده است (تا مربی از آن منتفع شود) و کسر مالیات و کسر سهم مدرسه (به دلیل استفاده از امکانات مدرسه) سرانجام به‌صورت خالص بین آموزشگاه و مربی تقسیم می‌شود، که قرار است مبلغی حدود ماهیانه ۶٠ هزار تومان وجه رایج ایران برای ٣ روز تدریس در هفته برای یک سال به فردی تحصیل‌کرده‌ی این مملکت پرداخت شود. افرادی که تعدادی از آن‌ها بیکار بوده و این مبلغ ناچیز تنها ممر درآمد ایشان به شمار می‌آید.
در یک مورد رئیس آموزشگاهی خصوصی ادعا می‌کند که در هیچ مناقصه‌ای شرکت نکرده است و طی حضورهای متناوب خود در اداره کل محترم آموزش‌وپرورش استان، مسئول محترم واحد مربوطه هر بار به دستاویزهای گوناگون حاضر به اعلام مبلغ کل قرارداد نشده و سرانجام به بهانه‌ی اینکه سیستم کامپیوتر اداره خراب است صفحه‌ی آخر قرارداد را پس از چند ماه از سال تحصیلی بدون مشخص بودن حق‌الزحمه به‌صورت سفید به رؤیت ایشان رسانده و وی هم طبق اعتمادی که داشته آن برگه را امضاء کرده است.
اداره کل آموزش‌وپرورش استان حق‌الزحمه برخی از دروس خود را که طی قراردادی به سازمان فنی و حرفه‌ای محول کرده است به‌صورت حق‌التدریسی پرداخت می‌کند که حق‌الزحمه‌ای قابل قبول‌تر است اما برای پرداخت حقوق آموزشگاه‌های آزاد ظاهراً فرمول دیگری دارد.
طبق اخبار رسیده از چند تن از مربیان، آن‌ها دیگر حاضر به همکاری نیستند و عدم فعالیت خود را علاوه بر آموزشگاه به اطلاع اداره‌ی آموزش‌وپرورش شهرستان کنگاور و اداره کل آموزش‌وپرورش استان کرمانشاه رسانده‌اند و ابراز می‌دارند که در ابتدای سال تحصیلی آن‌ها با پدیده‌ی بسیار تأسف باری روبرو شده‌اند و آن اینکه بسیاری از دانش‌آموزانی که در کلاس‌های آن‌ها حضور داشتند علاوه بر عدم آگاهی نسبت به کوچک‌ترین اصول حضور در مکان آموزشی، حتی محاسبات ساده ریاضی را هم بلد نبوده و مربی‌ها با تشویق و تلاش فراوان آن‌ها را به سطحی شایسته رسانده‌اند.
مربی‌ها این شائبه را مطرح می‌کنند که آموزش‌وپرورش به خاطر تلاش‌هایی که در سالیان قبل برای دانش آموزان نشده است و فقط به آن‌ها نمره قبولی داده‌اند قصد دارد آن‌ها را از سر خویش باز کند، حال با هزینه‌ی مربی‌ها یا هزینه‌ی آموزشگاه‌های آزاد.
این آموزگاران پرداخت چنین دستمزد ناچیزی را تضییع حق خود و توهین به شخصیت و عزت قشر تحصیل‌کرده‌ی این مملکت می‌دانند و اظهار داشته‌اند که باید پاسخگوی هزینه‌های خانواده‌ی خود باشند.
به دنبال حضور چند تن از مربیان در اداره‌ی آموزش‌وپرورش شهرستان کنگاور و گفتگو با تعدادی از مسئولان ذی‌ربط آنجا، آن مسئولان محترم با شگفتی تمام ضمن تماس با اداره کل محترم آموزش‌وپرورش استان کرمانشاه مشکلات پیش‌آمده را انتقال دادند که به دنبال آن یکی از مربی‌ها به نمایندگی از سایرین با این مسئول محترم در اداره کل آموزش‌وپرورش استان گفتگو کردند، اما مسئول مذکور با بیان اینکه حق‌الزحمه در نظر گرفته‌شده بسیار هم مناسب است از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرده و توپ را به زمین مربیان و آموزشگاه انداخت.
ده‌ها دانش‌آموز دختر و پسر که در این میان بی آموزگار مانده‌اند و تعدادی از آن‌ها باید خود را برای کنکور آماده کنند اظهار می‌دارند از هر نفر از آن‌ها ٨٠ هزار تومان برای کتابی که تاکنون تحویل نگرفته‌اند وصول‌شده است که در این شرایط دشوار و سرنوشت‌ساز هم، باید با مشکلات بی معلمی دست‌وپنجه نرم کنند.
حال چند پرسش مطرح است: آیا اداره کل آموزش‌وپرورش راه بهتری در پیش نداشت تا همگان بر اساس نص صریح قانون اساسی از حق تحصیل برخوردار باشند؟ چه کسی باید در برابر خیل دانش‌آموزان بی معلم و بی‌کتاب پاسخگو باشد؟ آیا اورنگ نشینان اداره‌ی محترم آموزش‌وپرورش یا حتی دبیران رسمی این سازمان عریض و طویل خود یا بستگانشان برای حتی یک هفته حاضرند که رایگان یا با چنین مبالغ ناچیزی آن‌هم با کسر مالیات و بیمه و بدون پرداخت حق بیمه خود در محل کار حاضر شوند؟ آیا حتی کل مبلغ پرداختی از طرف آن اداره کل بسیار محترم کفاف پرداخت حق بیمه‌ی مربی را می‌دهد که ایشان آن را بسیار مناسب می‌دانند؟ اصلاً طبق کدام قانون از چنین مبلغی باید مالیات کسر شود؟
مصطفی باقری آشنا – دبیر سرویس اجتماعی
