رسانه مستقل خبری کوردستان

تاریخ انتشار : ۱۴ خرداد ۱۳۹۵

کافی است در گوگل سرچ کنید «آب آلوده هرسین» تا از گزارش لحظه به لحظه آب‌هایی که بلای جان مردم این شهر شده‌اند مطلع شوید. آب‌هایی که به گفته مسئولان شهر هر روز شفاف‌تر و بی‌خطرتر می‌شود. اما…
هرسین از شهرهای استان کرمانشاه است. قضیه از بارندگی چند هفته پیش شروع شد. بعد از آن انگار سیلاب با همان گل و لای وارد شیر آب‌ خانه‌های مردم شد. بعد هم بازار حرف و حدیث‌ها داغ شد و اینکه کرم توی آب دیده شده و آب آلوده به رادیواکتیو است و… البته مسئولان تقریباً هر روز قویا تکذیب می‌کنند و از مردم می‌خواهند به شایعات گوش ندهند.
در تاریخ ۲/۲/۹۵ دکتر ابراهیم شکیبا معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به ایرنا گفت: «به علت بارندگی‌های اخیر در استان کرمانشاه، کدر بودن آب شرب شهر هرسین افزایش یافته و تا هنگامی که این آب با اقدامات شرکت آب و فاضلاب (آبفا) قابل شرب نشود نوشیدن آن توصیه نمی‌شود.»
نهم خرداد ماه هم اسدالله صادقی مدیر دفتر کنترل کیفیت و بهداشت شرکت آب و فاضلاب استان کرمانشاه هم در گفت‌و‌گو با خبرگزاری ایسنا گفت: «نتایج آزمایشاتی که سازمان انرژی اتمی از منابع آب زیرزمینی و روزمینی استان انجام داده و کتباً به ما اعلام شده، نشان می‌دهد هیچگونه تشعشعات و گسیل «آلفا»، «بتا»، «پوزیترون»، «گاما»، «رادیوم»، «رادون»، «اورانیوم» و… در منابع آب استان وجود ندارد.»
با این همه خبرهایی که از این شهرستان می‌رسد حاکی از آن است که مردم چندان اعتمادی به این اظهار نظرهای رسمی ندارند و خود راهکارهای دیگری را برای به دست آوردن مایه حیات ابداع کرده‌اند. تا آنجا که می‌دانیم و پیگیری‌های ما نیز نشان می‌دهد موضوع آلودگی آب به رادیواکتیو منتفی است و از نظر کیفی هم لااقل رنگ آب از حالت شیرکاکائویی برگشته و تقریباً شفاف شده اما مردم هنوز از طعم آب ناراضی‌اند.
پسربچه‌ پشت گوشی انگار منتظر تماس بوده باشد، تا می‌پرسم از آب شیر می‌خوری یا نه؟ می‌گوید: «نه آقا، آلودس» می‌پرسم از کجا می‌دانی؟ «چون تا می‌خوری مریض می‌شوی. من خودم دیشب آب شیر را خوردم و الان گلویم درد می‌کند.» گوشی را می‌دهد به دایی‌اش. ولی‌مراد ملکی می‌گوید: «آقا آب آلودس. حالا هرچقدر هم مسئولان بگویند ما که گوش نمی‌دهیم (می‌خندد) الان می‌رویم از چشمه‌های اطراف آب می‌آوریم. شنیده‌ام ۷۰ نفر به خاطر استفاده از این آب بیمارستان رفته‌اند. همین دیشب با هم محلی‌ها رفتیم تا سر چشمه و آب آوردیم.» آقای ملکی می‌گوید: «آب میکروبی است و فقط برای استحمام و شست و شو از آن استفاده می‌کنیم.»
آقای عبداللهی در اداره مشغول کار است که با او تماس می‌گیرم. او هم می‌گوید آب آلوده است و فقط برای شست و شو از آن استفاده می‌کنند: «هرسین تصفیه‌خانه ندارد و فقط آب را گندزدایی می‌کنند. بعضی از پزشکان می‌گویند از این آب استفاده نکنید بهتر است.» آقای عبداللهی همین‌طور که با من حرف می‌زند صدای همکارانش هم از دور و بر می‌آید که موارد مهمی را در مورد آب هرسین به او تذکر می‌دهند.
آقای نجفی می‌گوید آب ظاهراً مشکلی ندارد: «آن اوایل بعد از بارندگی خیلی کدر بود و قابل استفاده نبود. خود مسئولان در شهر بنرهای بزرگی زده بودند که از آب استفاده نکنید. الان چند روزی است که دوباره می‌گویند دیگر تمیز شده و می‌توانید استفاده کنید. اما مردم این حرف‌ها را قبول ندارند و می‌روند از چشمه‌های اطراف و روستاها آب می‌گیرند. دیروز خودم رفتم یکی از روستاها تا از چشمه آنجا آب بگیرم. شاید باورتان نشود اما ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر دبه به دست در صف ایستاده بودند تا از چشمه آب بردارند.»
علیرضا طاهرنژاد ۱۲ سال دارد. سعی می‌کند مؤدب و شمرده حرف بزند: «آب یک مزه‌ای می‌دهد طوری که نمی‌شود بیانش کرد! انگار چرب است و بوی مرده می‌دهد. نخستین بار که نمی‌دانستم خوردم و حالم کمی بد شد. بعد دیگر نخوردم چون می‌ترسم مریض بشوم.»
تلفن زدن‌های شانسی به هرسین را ادامه می‌دهم. خانم مسنی گوشی را بر می‌دارد و انگار صدایم را درست نمی‌شنود. اول با خودم فکر می‌کنم لابد او هم مانند دیگر خانم‌هایی که حاضر به حرف زدن با من نشده‌اند، می‌خواهد گوشی را قطع کند. اما چند لحظه بعد خانم دیگری گوشی را بر می‌دارد که دوست ندارد نام و فامیلش را بگوید: «می‌گویند آب تمیز است اما ظاهرش کدر است و آدم می‌ترسد استفاده کند. ما هم مثل همه مردم می‌رویم از چشمه‌های اطراف آب می‌گیریم. همین دیروز یک ساعت در صف ایستاده بودم تا نوبت به من برسد. مسئولان پارچه زده‌اند دور میدان شهر و رویش نوشته‌اند آب آشامیدنی شهر سالم است. اما کسی قبول نمی‌کند چون شکل ظاهری آن هنوز خیلی خوب نیست. چند نفر از دوستانم گفته‌اند بعد از اینکه از این آب مصرف کرده‌اند مریض شده‌اند.»